Elke vrijdag staan de marktkooplui voor je klaar op de markt in Nieuwpoort/Langerak. Er staan verschillende marktkramen opgesteld met een diversiteit aan producten. De weekmarkt begint om 13:00 uur en duurt tot 17:00 uur.
De markt is een middagmarkt, hierdoor hoeft u zich ‘s morgens niet te haasten.

Uitvoering Project Het dagboek van Esther
Aanvang 19.00 uur, deur open 18.30
toegang € 2

Concert van KNA met de Poortse Kraaien onder leiding van dirigent Harry Tazelaar

Op dinsdag 26 maart 2019 vindt de Algemene Ledenvergadering plaats in het Stadhuis om 20.00 uur. U kunt inlopen vanaf 19.30 uur. De agenda wordt verspreid met By Clockgeluy.

Elke vrijdag staan de marktkooplui voor je klaar op de markt in Nieuwpoort/Langerak. Er staan verschillende marktkramen opgesteld met een diversiteit aan producten. De weekmarkt begint om 13:00 uur en duurt tot 17:00 uur.
De markt is een middagmarkt, hierdoor hoeft u zich ‘s morgens niet te haasten.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Elke vrijdag staan de marktkooplui voor je klaar op de markt in Nieuwpoort/Langerak. Er staan verschillende marktkramen opgesteld met een diversiteit aan producten. De weekmarkt begint om 13:00 uur en duurt tot 17:00 uur.
De markt is een middagmarkt, hierdoor hoeft u zich ‘s morgens niet te haasten.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Vrijdag 12 en zaterdag 13 april 2019 organiseert De Schapekop een brei- en haakfestival in het prachtige vestingstadje Nieuwpoort.

Op verschillende locaties in Nieuwpoort, zowel binnen als buiten, kunt u zich laten inspireren door de nieuwste materialen en ontwerpen. Van brei- en haakgarens tot een uitgebreid aanbod van vilt en aanverwante artikelen, het aanbod is heel bijzonder.

Net als andere jaren zal Nieuwpoort door de bewoners weer versierd worden met opvallend breiwerk. Het staat symbool voor een warm ontvangst aan alle belangstellenden. Op de wallen van het vestingstadje zullen demonstraties gegeven worden door de herder met de plaatselijke schaapskudde.

Het Brei- en haakfestival vindt op beide dagen plaats tussen 10.00 en 17.00 uur. De entree bedraagt € 5,- per persoon, mannen krijgen gratis entree. Parkeren is gratis op het Hoofd bij de haven..

Kijk voor meer informatie en de volledige deelnemerslijst (vanaf januari 2019) op www.deschapekop.nl

Elke vrijdag staan de marktkooplui voor je klaar op de markt in Nieuwpoort/Langerak. Er staan verschillende marktkramen opgesteld met een diversiteit aan producten. De weekmarkt begint om 13:00 uur en duurt tot 17:00 uur.
De markt is een middagmarkt, hierdoor hoeft u zich ‘s morgens niet te haasten.

Vrijdag 12 en zaterdag 13 april 2019 organiseert De Schapekop een brei- en haakfestival in het prachtige vestingstadje Nieuwpoort.

Op verschillende locaties in Nieuwpoort, zowel binnen als buiten, kunt u zich laten inspireren door de nieuwste materialen en ontwerpen. Van brei- en haakgarens tot een uitgebreid aanbod van vilt en aanverwante artikelen, het aanbod is heel bijzonder.

Net als andere jaren zal Nieuwpoort door de bewoners weer versierd worden met opvallend breiwerk. Het staat symbool voor een warm ontvangst aan alle belangstellenden. Op de wallen van het vestingstadje zullen demonstraties gegeven worden door de herder met de plaatselijke schaapskudde.

Het Brei- en haakfestival vindt op beide dagen plaats tussen 10.00 en 17.00 uur. De entree bedraagt € 5,- per persoon, mannen krijgen gratis entree. Parkeren is gratis op het Hoofd bij de haven..

Kijk voor meer informatie en de volledige deelnemerslijst (vanaf januari 2019) op www.deschapekop.nl

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Elke vrijdag staan de marktkooplui voor je klaar op de markt in Nieuwpoort/Langerak. Er staan verschillende marktkramen opgesteld met een diversiteit aan producten. De weekmarkt begint om 13:00 uur en duurt tot 17:00 uur.
De markt is een middagmarkt, hierdoor hoeft u zich ‘s morgens niet te haasten.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

De Arno Wallaard Memorial (AWM) is een echte polderkoers. Dijken, weilanden, sloten, rivieren en pittoreske dorpjes in de Alblasserwaard vormen het decor van de wedstrijd.

De vlakke polders met zijn imposante dijken geven de koers een prachtige huisvesting, maar zij kunnen ook barre weerstand geven in de vorm van wind en regen, vrijwel even grote tegenstanders voor de renners als heuvels en bergen.
Gezien de winnaars is onze polderwedstrijd een onderscheidende koers, die de bokken van de schapen scheidt…

De renners passeren onze vestingstad op deze dag 2 keer.

Op Tweede Paasdag, maandag 22 april, tussen 11:00 en 17:00, houden kunstenaars en creatievelingen uit plaatsen lagfs de Lek een kunstroute. Huizen, tuinen, kantoren en molens worden opengesteld in Streefkerk, Groot-Ammers, Ammerstol en Nieuwpoort. Op Tweede Paasdag vaart voor die gelegenheid ook het voetveer tussen Groot-Ammers en Ammerstol. In de aangegeven plaatsen zijn ca. 25 lokaties geopend en doen er ca. 50 kunstenaars mee. Op beide oevers in de haven aan de Lek zijn routekaarten en deelnemersoverzichten verkrijgbaar. Deze zijn ook verkrijgbaar bij de deelnemende lokaties.

Op deze dag is het stadhuis van Nieuwpoort ook geopend.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Elke vrijdag staan de marktkooplui voor je klaar op de markt in Nieuwpoort/Langerak. Er staan verschillende marktkramen opgesteld met een diversiteit aan producten. De weekmarkt begint om 13:00 uur en duurt tot 17:00 uur.
De markt is een middagmarkt, hierdoor hoeft u zich ‘s morgens niet te haasten.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Herinnert u zich nog het toneelstuk 5 jaar geleden in tent? De Schippersjongen van Nieuwpoort. Twee keer de tent afgeladen vol! Dit jaar heeft dezelfde regisseur, Peter Meijer, weer een speciaal toneelstuk voor Nieuwpoort geschreven. Dit keer doen er nog meer mensen mee en wordt het nog spectaculairder. We praten hierdoor niet meer over een toneelstuk maar over een heus theaterspektakel.

Vanaf september wordt er al door meer dan 60 acteurs en actrices gerepeteerd. Poorters, Langerakkers en een paar spreeuwen.

Het stuk speelt zich af in 1953. Als we aan deze tijd denken dan komen direct de beelden van Zeeland bovendrijven. Maar ook verder in het binnenland waren de gevolgen voelbaar. Zo ook in de Alblasserwaard. Veel boerderijen, veel land, veel mensen maar ook vooral heel veel vee werd bedreigd door het water omdat in Papendrecht de dijk het begeven had.

En dat was daar opeens een bescheiden held, burgemeester Brouwers van Nieuwpoort. Zijn eigenwijsheid, zijn doortastendheid hebben er voor gezorgd dat de dijk, door aannemer Mourik,  binnen enkele dagen werd hersteld: een bijna bovenmenselijke prestatie en dat terwijl de autoriteiten de Alblasserwaard al hadden opgegeven….

We nemen u mee naar deze spanende dagen dankzij een gedetailleerd verslag wat de Burgemeester heeft nagelaten.

Kom kijken hoe vrienden en kennissen, zich ontpoppen tot lokale helden op planken van de feesttent. Het wordt een spektakel waarin het toneel zich niet zal beperken tot de gebruikelijk plekken de inzet van decor, spelers en mulitmedia zal opmerkelijk zijn.

Brouwers’dam in een initiatief van Stichting Nieuwpoort 700 plus vanwege de viering van 735 stadsrechten Nieuwpoort.

Kom op tijd, want vol = vol.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Herinnert u zich nog het toneelstuk 5 jaar geleden in tent? De Schippersjongen van Nieuwpoort. Twee keer de tent afgeladen vol! Dit jaar heeft dezelfde regisseur, Peter Meijer, weer een speciaal toneelstuk voor Nieuwpoort geschreven. Dit keer doen er nog meer mensen mee en wordt het nog spectaculairder. We praten hierdoor niet meer over een toneelstuk maar over een heus theaterspektakel.

Vanaf september wordt er al door meer dan 60 acteurs en actrices gerepeteerd. Poorters, Langerakkers en een paar spreeuwen.

Het stuk speelt zich af in 1953. Als we aan deze tijd denken dan komen direct de beelden van Zeeland bovendrijven. Maar ook verder in het binnenland waren de gevolgen voelbaar. Zo ook in de Alblasserwaard. Veel boerderijen, veel land, veel mensen maar ook vooral heel veel vee werd bedreigd door het water omdat in Papendrecht de dijk het begeven had.

En dat was daar opeens een bescheiden held, burgemeester Brouwers van Nieuwpoort. Zijn eigenwijsheid, zijn doortastendheid hebben er voor gezorgd dat de dijk, door aannemer Mourik,  binnen enkele dagen werd hersteld: een bijna bovenmenselijke prestatie en dat terwijl de autoriteiten de Alblasserwaard al hadden opgegeven….

We nemen u mee naar deze spanende dagen dankzij een gedetailleerd verslag wat de Burgemeester heeft nagelaten.

Kom kijken hoe vrienden en kennissen, zich ontpoppen tot lokale helden op planken van de feesttent. Het wordt een spektakel waarin het toneel zich niet zal beperken tot de gebruikelijk plekken de inzet van decor, spelers en mulitmedia zal opmerkelijk zijn.

Brouwers’dam in een initiatief van Stichting Nieuwpoort 700 plus vanwege de viering van 735 stadsrechten Nieuwpoort.

Kom op tijd, want vol = vol.

Herinnert u zich nog het toneelstuk 5 jaar geleden in tent? De Schippersjongen van Nieuwpoort. Twee keer de tent afgeladen vol! Dit jaar heeft dezelfde regisseur, Peter Meijer, weer een speciaal toneelstuk voor Nieuwpoort geschreven. Dit keer doen er nog meer mensen mee en wordt het nog spectaculairder. We praten hierdoor niet meer over een toneelstuk maar over een heus theaterspektakel.

Vanaf september wordt er al door meer dan 60 acteurs en actrices gerepeteerd. Poorters, Langerakkers en een paar spreeuwen.

Het stuk speelt zich af in 1953. Als we aan deze tijd denken dan komen direct de beelden van Zeeland bovendrijven. Maar ook verder in het binnenland waren de gevolgen voelbaar. Zo ook in de Alblasserwaard. Veel boerderijen, veel land, veel mensen maar ook vooral heel veel vee werd bedreigd door het water omdat in Papendrecht de dijk het begeven had.

En dat was daar opeens een bescheiden held, burgemeester Brouwers van Nieuwpoort. Zijn eigenwijsheid, zijn doortastendheid hebben er voor gezorgd dat de dijk, door aannemer Mourik,  binnen enkele dagen werd hersteld: een bijna bovenmenselijke prestatie en dat terwijl de autoriteiten de Alblasserwaard al hadden opgegeven….

We nemen u mee naar deze spanende dagen dankzij een gedetailleerd verslag wat de Burgemeester heeft nagelaten.

Kom kijken hoe vrienden en kennissen, zich ontpoppen tot lokale helden op planken van de feesttent. Het wordt een spektakel waarin het toneel zich niet zal beperken tot de gebruikelijk plekken de inzet van decor, spelers en mulitmedia zal opmerkelijk zijn.

Brouwers’dam in een initiatief van Stichting Nieuwpoort 700 plus vanwege de viering van 735 stadsrechten Nieuwpoort.

Kom op tijd, want vol = vol.

Elke vrijdag staan de marktkooplui voor je klaar op de markt in Nieuwpoort/Langerak. Er staan verschillende marktkramen opgesteld met een diversiteit aan producten. De weekmarkt begint om 13:00 uur en duurt tot 17:00 uur.
De markt is een middagmarkt, hierdoor hoeft u zich ‘s morgens niet te haasten.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Elke vrijdag staan de marktkooplui voor je klaar op de markt in Nieuwpoort/Langerak. Er staan verschillende marktkramen opgesteld met een diversiteit aan producten. De weekmarkt begint om 13:00 uur en duurt tot 17:00 uur.
De markt is een middagmarkt, hierdoor hoeft u zich ‘s morgens niet te haasten.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Elke vrijdag staan de marktkooplui voor je klaar op de markt in Nieuwpoort/Langerak. Er staan verschillende marktkramen opgesteld met een diversiteit aan producten. De weekmarkt begint om 13:00 uur en duurt tot 17:00 uur.
De markt is een middagmarkt, hierdoor hoeft u zich ‘s morgens niet te haasten.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Vanaf het begin van de arctische walvisvaart, rond 1612, waren reders in ons land geïnteresseerd in deze vaart naar het hoge noorden. Ook de Alblasserwaard leverde meerdere commandeurs op walvisvaarders. Met name vanuit Nieuwpoort kwamen deze mannen, waarbij de familie Ooms sterk vertegenwoordigd was. Eigenlijk had deze familie een ‘monopolie’ als bevelhebbersfamilie, een unieke zaak in de historie. De familie Ooms heeft in de 18e eeuw in totaal 8 commandeurs opgeleverd. Ook de in Ammerstol wonende bevelhebber Harmen Ooms woonde een aantal jaren in Nieuwpoort.

De van Krimpen a/d Lek afkomstige Simon Michielsz Hoogerseil huwde met dochter Anna van de Nieuwpoortse commandeur Adam Adriaansz Ooms en vestigde zich na zijn huwelijk aanvankelijk te Nieuwpoort, later woonden ze in Dordrecht aan de Kalkhaven. Ze overleden ook in Dordrecht en werden begraven in de Grote kerk aldaar. Via Simon werden de beide belangrijkste commandeursgeslachten uit de Lekstreek, die van “Hoogerseil” en “Ooms” met elkaar verbonden.

De commandeurs Ooms voeren met name voor Zaanse en Rotterdamse rederijen. De bevelhebbers Hoogerseil voeren in de eerste plaats voor reders in Dordrecht en Krimpen a/d Lek. Zeer opvallend is dat geen enkele bevelhebber uit dit Krimpense geslacht voor Rotterdamse rederijen voer.

Dat de band tussen succesvolle commandeursfamilies en bepaalde rederijen sterk was, blijkt wel uit de bevelhebbers Ooms. Toen Adriaan Adamsz Ooms in 1735 zijn laatste reis voor de Oostzaanse rederij Cornelis Roos maakte, volgde zijn zoon Adam hem in 1749, dus 14 jaar later, bij dezelfde rederij op. En toen deze in 1775 zijn laatste arctische tocht voor de Zaandamse rederij Van Marle en Speciaal had volbracht, volgde zoon Adriaan op zijn beurt hem bij deze rederij op.

De belangrijkste bevelhebber uit het geslacht Ooms was Jurriaan Adriaansz Ooms. Hij bracht in totaal van 37 Groenlandse reizen voor reders in Purmerend, Oostzaan en Zaandam het spek van 152 walvissen thuis.

Nieuwpoort was het meest landinwaarts gelegen commandeursdomicilie in onze Republiek. Het stadje ligt aan de Lek en de riviervisserij zal, evenals in andere plaatsen langs de rivier, zeer zeker de belangrijkste bijdrage geleverd hebben aan het ontstaan van een commandeursdomicilie hier. Voor het roeien en navigeren op een stromende rivier zijn immers kundige lieden nodig. Zij waren dan ook uitermate geschikt om de roeiriemen te hanteren tijdens de walvisjacht. Zo moeten de vissers uit de Lekstreek hun weg naar de Arctische vaart gevonden hebben en kon een aantal van hen opklimmen tot de begeerde commandeurspost.

Elke vrijdag staan de marktkooplui voor je klaar op de markt in Nieuwpoort/Langerak. Er staan verschillende marktkramen opgesteld met een diversiteit aan producten. De weekmarkt begint om 13:00 uur en duurt tot 17:00 uur.
De markt is een middagmarkt, hierdoor hoeft u zich ‘s morgens niet te haasten.